عبارت داغ عشق را بسیار در اشعار و قصههای فارسی شنیده ایم حال ببینیم این عبارت از کجا آمده است.
در گذشته مردان ایرانی زمانی که عاشق زنی میشدند، برای نشان دادن اثبات عشق خود به معشوق بخشی از بدن خویش را با آهن تفته داغ میکردند تا به این وسیله به معشوق خود نشان دهند که آتش عشق دلشان از آتشی که بدن آنها را میسازند داغ تر و سوزان تر است.
در اینجا بد نیست بخشی از توصیف سیاح معروف فرانسوی" شاردن" را که در دورهی صفویه از ایران بازدید کرده است را در این مورد ذکر کنیم :"بعضی از این اسیران محبت، دارای داغ عشق در بدن و مخصوصاً بازوان خویش هستند. این داغها که با آهن سرخی بر بدن عشاق به وجود آمده و عمق جراحت آنها به ضخامت یک سکهی بزرگ و درشت میباشد و نشانهی آن است که آتش و آهن در مقابل آتش عشق عشاق در حد هیچ است و معمولا این داغها را زمانی که از خود بی خود هستند بر بدن خویش میزنند. عاشقی که داغش بیشتر باشد نشانهی آن است که، آتش عشقش بیشتر تجلی خواهد کرد."
عنوان: عبارت داغ عشق را بسیار در اشعار و قصههای فارسی شنیده ایم
منبع: هوش شنوا